Tassie story 3 en terug naar Melbourne

(sorry, ik loop een beetje achter, dus ff wat korten verhaaltjes achter elkaar)

Januarie/Februarie 2015 Devonport, Tasmanie, Tasman Backpackers

Werken voor Harvest Moon. Groente fabriek. Op de wortel-was lijn. Dit is het moeilijkste werk wat ik ooit heb gedaan. Sorteren en snel een beetje!
Hier komen de wortels binnen, met zand en alles wat er bij komt zo uit de grond. Ze krijgen een klein badje voor ze op waslijn 1 aankomen. Ze rollen in bergen langs je heen. Hier sta je met 4 personen. Je haald alles wat niet op een wortel lijkt of iets zwarts heeft er uit. Eigenlijk kun je pakken wat je wilt, want het is zzzooo veel en je krijgt nooit alles er uit. Wat je er uithaald word weggegooit.
Dan gaan ze door een was en koel machiene en komen ze als 2graden langs je op band 2 (4p). Maar echt super snel! Te snel, ik ga er bijna van kotsen. dat gaat helemaal fout in je hoofd. Hier heb je 2 bakken, waar je op sorteerd. Nog steeds er uithallen wat weg word gegooit. Maar nu ook wat ze nog zouden kunnen gebruiken voor huisdieren eten, als er maar geen rot (zwarte) op zit. Niet te geloven hoe vaak het hier fout gaat...
bij band 3,4 en 5 zijn de wortels al voor gesorteerd op maat enhier doet iedereen het zelfde. Uithallen wat weg moet, huisdierenvoer, en iets wat krommen wortels. Die krommen wortels noemen we apollo en daar maken ze meestal sapjes van.
We werken hier zo’n 8 uur per dag. En doen dan zo’n 12 zeeconteners vol wortels. Helaas haald 80% het zakje niet eens.......
nou, dat doen we dan 5 dagen in de week, als het niet heel erg regend. En met een beetje geluk word je gevraagt om op zaterdag schoon te maken. Dat is wel weer een dag erbij die je kunt afstrepen. Maar van een week lang wortelskots tussen de banden weg schrapen word je niet blij.

Veder is het leven saai maar goed. We hebben nu een autotje, dus soms kunnen we wat in het weekend gaan doen. Werken, boodschappen doen en Dexter kijken. (een toffe serie die we zijn begonnen) en zo goed dat we thuis komen, eten maken en dat op bed met de laptop opeten. Dan kijken we zo 4 afleveringen per avond.

Een van de weekende besluiten we met een hele grote groep te gaan camperen. De hostel eigenaar is ons zat.... we maken te veel lawaai in het weekend. Hij wilt mensen er niet uigooien, maar kunnen we a.u.b weggaan. Hij laat ons gratis campeer plekken zien op de kaart, waar je ook nog vuur mag maken. We vertrekken zaterdag met 5 autos vol spullen. Super veel zin in. We vinden de plek, zetten kamp op en maken een super groot vuur. Helaas met de bbq boodschappen niet echt bij nagedacht dat we geen rooster hebben. Haha. Oudenwets op een stok dan maar. wat een feest.

Na 6 weken in de fabriek neem ik afschijd. Van het werk, het hostel en me vrieden. Ik vlieg terug naar Melbourne voor een paar dagen. En dan vlieg ik naar huis voor 4 weken. Zo zin in! Het voelt als een soort vakantie, terwijl ik nog echt niet veel gewerkt heb....

4 Maanden Tasmania,

43 Dagen gewerkt.

18-2-2015
Terug in ‘’The home travellers’’.

Het is maar 45 minuten vliegen van Devonport naar Melbs. Sochtend afschijt genomen van iedereen en Sharon heeft me weg gebracht en uitgezwaait.
savonds zit ik al weer aan het bier met Deric en Jayden. (niet in het hostel maar in hun eigen huis waar ze met nog wat vrienden wonen) het lijkt wel een andere wereld.
maar het is zeker niet meer zoals het was en dat wist ik ook eigenlijk wel. Ik ben te lang weg geweest, ik laat het maar los.

De volgende dag word ik waker met een kater en is het heerlijk heet, 34 graden. Dat heb ik lang niet gehad in Tasmanie.
beetje rond lopen, op het strand liggen. En savond op date met Jayden (me lieve 19jarige, van manne houdende vriend <3) hij vroeg gister of er iemand mee ging naar een meditatie klas, leek me wel leuk. Maar dan gingen we eerst lekker eten bij ‘’Lentals’’, heerlijk! Je betaalddaar wat je het waard vind. We hebben de cursus, die best heel intresant is. Over hoe je invloeden van buitenaf en irritaties die je niet kunt controleren, moet los laten om gelukkig te zijn. Zo logies!
daarna lopen we nog wat rond en komen bij de weekelijkste hippie markt. Tegekken experimantele muziek, vuurdansen en leuke kraampjes. Serieus. Onbedoelt hebben we samen de leukste date die we ooit hebben gehad.

Het blijft lekker weer en als ik sochtend ff in de stad ben geweest voor wat kleine dingen ga ik ook snel weer naar het strand.
gezellig met Jayden, die dan weer biertjes meeneemt. Kletsen tot we weggeregend worden.
savond gaan we met een grote groep de stad in. Het is ‘’White Night’’. De hele stad is verlicht en de gebouwen vertellen verhallen. Er zijn trips, muziek, kunst. Echt super. Dit duurt van 7tot7.
zo laat maak ik het niet. En dat is maar goed ook. Want niemand had kunnen weten wat me de volgende dag zou gebeuren

Zondag 22-2-15
het is niet tegeloven. Mijn kamergenoten hebben een dagkaart over voor het ‘’Soundwave’’ festival in Melbourne. Een punk/hardrock/metal festival. YES PLEACE!!!
oke, ik kan het geld eigenlijk niet missen, maar wat een kans. En doe het dus lekker toch.
het is vandaag niet anderes dan anders warm, heet, 36graden. Om 12 uur zijn we op het terijn en het feest gaat los. Gelukkig is er gratis zonnenbrandcreme en water en word je bij de podia nat gehouden door een brandslang. Ik heb een fantastiese dag en veel leuke nieuwe muziek ontdekt.

Maandag/Dinsdag
tijd om te gaan. Uitzoeken/weggooiten,geven/inpakken. Veel werk. Maar heb er super veel zin in. Niet perse in het vliegen. Maar straks als ik weer ff thuis ben. Iedereen zien enzo.
de rest van de maandag regend het onweert het ook, dus ik blijf binnen en maak me laatste internet op.

helaas pindakaas....

hallo daar,

al weer een paar weken geleden dat ik wat geschreven heb. en ik heb ook best wel wat te vertellen. want 50uur per week naar wortels kijken die voorbij schieten is natuurlijk een droom. en idd helaas, ik zie ze ook in me dromen.

maar....
me computer heeft besloten om even een pauze te nemen............:-/
dus ik kan op het moment vrij weinig met fotos of verhaaltjes doen. er zijn wel 2 gratis internet computers in het hostel, maar als je met nog 119 andere mensen samen woont is het nooit jou beurt.
DUS!

ff gedult, ook voor mij.
over een maand ben ik ff thuis, dus hopelijk heb ik dan de tijd om het te laten maken en alles uptedateen :-)

tot snel xxx

Tassie story 2

GELUKKIG NIEUW JAAR!!!!!!!!
hoe hebben jullie het gehad? Voor mij waren de feestdagen erg goed. Maar het voelde zeker niet als kerst of oud&nieuw, helaas, maar het was een goed feest.

Oke, waar zal ik eens beginnen………..
ik ben een beetje lui geweest met het schrijven en nu weet ik de volgorde ook niet meer helemaal. Maar ik zal snel de foto’s plaatsen en daar wat meer bij schrijven.

Laat ik maar beginnen met 8-12. eindelijk, werk begint!!
we hebben hier bijna 5 weken op zitten wachten, want zo werkt het. Je komt op een lijst en de boeren in de omgevingen bellen het hostel als ze werk hebben. Gelukkig stonden we bovenaan.
we werken op een appel farm. 1000 hectaren! Grote en kleine bomen. We werken daar met bijna het hele hostel, zo’n 100 man. De appel moeten nog groeien dus de bomen hangen er vol mee, het lijken wel trossen druiven. Het is de bedoeling om alles uit te dunnen zo dat de appels groot en goed groeien en de takken niet afbreken. We moeten bijna 80% weg hallen wat voelt als voedsel verspilling. Nou dat dus. 8 uur per dag, 5 dagen per week. Op en af de ladder. het is best oké te doen maar je handen worden onreinigbaar vies en omdat je 156474849606x de zelfde beweging met je vingers maakt (we moeten ze er af flikken, met duim, wijs en middel vinger) vallen ze er na een paar dagen wel af en moet alles getapet worden.
maar we zijn buiten en het is lekker weer. De baas is alleen een tiran! Als hij je niet mag of je werkt misschien iets te langzaam ontslaat hij je meteen. Dus na de eerste dag hoefde er al 10 niet meer terug te komen. We hebben dit werk voor 12 dagen gedaan en toen was alles klaar en was het kerst. Het is oké, ik was blij dat er wat geld binnen kwam. Want ik moest toch echt dat vliegticket kopen. (wat uiteindelijk op de creditcard ging en ik in delen kan betallen J) Het is geboekt! Ik vlieg 24-2 voor een maand naar huis. Ja tuurlijk ga ik weer terug naar OZ, ik moet mijn 88 dagen farm werk zien te krijgen, want dit land is te groot!! Ik ben hier nu 4 maanden en echt nog niet veel gedaan. We hebben gelukkig wel al een groot stuk van Tasmania gezien. James en Mike hebben een auto en we maken elk weekend wel een tripje, mooie strandjes en wandelingen en kleine stadjes. Veel mensen in het hostel hebben nu een auto gekocht dus nu gaan we meestal met een man of 40 wat doen. Doordat we met zo veel mensen best lang hebben moeten wachten op werk (en er is hier geen kut te doen!) zijn we een hechte familie geworden. De avonden in het weekend lopen vaak wat uit de hand, waar de eigenaar niet zo blij mee is, en dan worden we ook gestraft! Maar er gaat niks kapot en er zijn geen gevechten. Everything is drunking peace.
wat voor straf??? Het is al een aantal keer gebeurt dat er heel veel afwas was na dat de keuken dicht ging en dan hallen ze gewoon alles weg. Er was een ochtend dat er 3 kommetjes en 5 lepels waren. Dat is fijn ontbijten met 120 man!

‘’de dag van kerst avond’’
iedereen moet werken en het was onze laatste dag. Het was heerlijk weer en je horden iedereen boven de bomen uit zingen. Ik denk dat we de volledige 11 minuten van ‘’Bohemian Rhapsody’’ nu wel uit ons hoofd kennen. Haha.
terug in het hostel rent iedereen meteen naar de douche en ‘’dress up’’! we hebben een feestje, grote BBQ, goede muziek en een lekker drankje. En iedereen danst, zo lelijk en gek als je kunt natuurlijk.
de volgende ochtend hebben we ‘’secret santa’’. Een paar dagen geleden hebben we loodjes getrokken en moesten we iets voor 5 dollar kopen. Het was zo leuk. iedereen nog in zijn pyjama en met een kater, rond een grote berg cadeautjes. Ben en Hannah (de eigenraren) noemen de namen op en delen uit. Happy happy happy.
kater of niet! Wij hebben bubbels met ons fantastische ontbijt. We hebben echt brood gekocht met zalm en poached eieren. Mmmmm
we hebben nog een cadeautjes ronden met Mike en James. we hebben kerst mutsen voor ze gekaakt, die ze de hele dag dragen ook al is het 30 graden. En wij krijgen een festivals mini setje om ons te kunnen verfrissen. Zo lief!
de rest van de dag bestaat natuurlijk uit meer eten meer drinken en veel stand zon en zee. Ondanks dat dit allemaal heerlijk is voelt het niet als kerst als het niet koud is, donker buiten en ik in me pyjama bij papa en mama voor 3 dagen J.

Zo als ik al eerder verteld heb werken we op het Falls festival in Hobart. Oke. Dus vandaag 26-12 moeten we vertrekken. we maken er een soort van routetrip van met mike&james, dus moeten we voor 9uur vertrekken. uuuhhh dat is kut wakker worden als je er achter komt dat je je hele tas nog moet inpakken……. Winnie was bijna vergeten schoenen mee te nemen.
en op tijd, we rijden om 10 weg. Haha.
ontbijt in een klein stadje aan het water, mooie omgevingen onderweg. Rond 3uur rijden we Hobart in. We hebben zojuist het hele eiland overgestoken. Het is een erg mooie stad, nou ja, alles ziet er mooi uit als je Devonport bent gewend…
we rijden een prachtige ‘’lookout’’ berg op en kunnen de hele stad over zien.
inckecken, en naar bed. we zijn kapot en morgen weer vroeg op. Skype date voor 2^de kerst dag met de familie en we gaan de hele dag shoppen. Laatste dingen voor het festival kopen. We hebben tassen vol troep! Verf, glitters, glowsticks, spullen voor ons ‘’deep sea’’ kostuum en veel eten.
en dan is het eindelijk zover. We hebben een staff bus van Hobart naar Marion bay om 10 uur. Het feest kan beginnen. Het ziet er prachtig uit! En we zijn de eerst. We moeten ons melden en het werk rooster ophalen. Ik heb echt een perfect rooster, van 7 tot 12 s’ochtend voor de eerste 2 dagen en daarna nog wat uurtjes rommel oprapen. 12 uur in totaal. De bands beginnen vanaf 1uur dus ik kan alles zien wat ik wil. Winnie daar in tegen heeft een kut rooster. Van 4uur s’middags tot 11 of 12 uur s’avonds. Wat betekend dat we elkaar bijna niet gaan zien. gelukkig werkt ze al die uren met haar vriendje die ze al bijna nooit ziet omdat hij nu in het leger zit. Ik vermaak me wel. Er is een grote groep vrienden van Tim daar die allemaal heel aardig zijn. Uiteindelijk breng ik ook niet veel tijd met hun door omdat ik ze elke keer kwijt raak in de drukte.
het festival is heel erg ‘’Groen’’, alles word hergebruikt en gerecycled. En de wc’s zien er fantastisch uit! Het is een hokje waar je een trap op moet, een soort van troon. En na dat je bent geweest moet je een soort van strooi er overheen gooien. Alles komt ik een bak terecht en dat gaan ze later gebruiken als voeding voor de grond van een lavendel veld naast het festival. Hoe cool is dat!?!
ik werk bij de ingang, waar de auto’s binnen komen. We checken de tickets, vertellen dat ze geen alcohol, gas en glas mogen mee nemen, geven de recycle zakken en checken de auto’s of er geen extra mensen verstopt zitten. Haha. Helaas geen goede verhalen, niemand gevonden.
het festival was geweldig, erg goede bands gezien die ik niet kende, hilarische mensen, leuke comedy en theater en goed eten. Helaas werkte het weer niet altijd mee. Stormachtige wind en regen soms. En de nachten waren koud!!! Ik heb nog nooit een festival mee gemaakt waar ik zo veel lagen kleding moest aandoen om te kunnen gaan dansen. Haha.
om 11:30 vinden Winnie en ik elkaar gelukkig (de telefoons doen het niet in the middle of nowhere) we dansen, zingen en tellen af.
HAPPY NEWYEAR!!!!
wel een beetje raar dat de muziek een soort van stopt en dat er geen vuurwerk is. Maar goed feest!
de volgende dag moeten we alle shit opruimen. Alle mensen die op het festival werken moeten 1 zak vol recycle inleveren en dan krijg je een kaartje voor de staffparty van die avond. De festival gangers zijn naar huis en alles word afgebroken. De staffparty is geweldig. (gratis J) in de vip tent, erg goed eten, we mogen alle overgebleven alcohol opdrinken, super goede band en DJ. Als afsluiter klimmen we met een grote groep op het hoofdpodium en zingen totdat het zeer doet.

Aan alles komt een eind. En dit is een goed begin van het nieuwe jaar.
we reizen terug naar Devonport en hopen dat daar nieuw werk op ons wacht….
in de auto krijg ik een telefoontje van Hannah die er zeker van wilt zijn dan we dit weekend terug komen omdat we maandag in de fabriek beginnen. Top!
zo lang er werk voor mij hier is en ik me 88 dagen kan afstrepen blijf ik in Devonport tot eind Februarie, tot dat mijn vlucht van uit Melbourne vertrekt. Nooit gedacht dat ik zo lang in Tassie zou blijven.

duurt lang!!!

sorry mensen voor mij luie blog gedrag.

het is niet dat ik super druk ben ofzo, haha.
er is weinig internet hier. en somige mensen spreek ik regelmatig op whatsapp of skype, dus ik vergeet soms om te schrijven.

ik zag dat het al weer 2 maanden geleden was en het vorige verhaal stond nog op mijn computer.

maar ik zal ff een korte update doen van het nogal saaie leven hier in Devonport.

Tassie story 1

Ik dacht hoe groter de boot hoe minder beweging op het water. Helaas.
na het inchecken komen we er achter dat we bijna de helft van ons eten moeten weggooien omdat we naar een eiland gaan. De boot zelf is super. Na dat we onze stoel hebben gevonden gaan we op verkenning. Er is een winkeltje, restaurantjes, een mooi buiten dek, een gokhal, een bar en een bios. Zodra de boot vertrek draait ‘’how to train a dragon 2’’ joepie! Het is al donker als we uit de film komen, maar we kunnen nog steeds de stad lichtjes zien. we wisselen uiteindelijk van stoel omdat er ruimte genoeg is en zitten in een fijn hoekje. En proberen te slapen. Helaas pindakaas, de hele nacht misselijk van de boot bewegingen geeft me niet veel slaap.
de aankomt in Tasmania/Devonport is prachtig. Rond 6uur komen we de haven binnen en de zon komt op. Het is piep klein hier. Maar het is alsnog anderhalf uur lopen naar het hostel. Haha, echt niet dus. We nemen een taxi, want er schijnt geen openbaar vervoer te zijn naar de stad. Uuhhh.
om 8uur gaat het hostel open en kunnen we inchecken. Douchen en slapen J
we laten onze naam op de lijst voor werk en schoonmaakwerk in het hostel zetten. er kunnen 120 mensen in het hostel en rond December schijnt iedereen altijd werk te hebben. Maar nu zijn er pas 30 en een gedeelte werkt al. Onkruid wieden. Meisjes niet toegestaan………… te veel afleiding. Lekker dan. De eigenaar zegt dat pluk werk elk moment kan binnen komen. Fruit, aardbeien, groente, appel bomen uitdunnen, van alles. Maar je weet nooit zeker wanneer. Werk kan per uur of per krat betaald worden. het is gewoon even afwachten.

We hebben een soort van afspraak samen gemaakt. We hebben een droge November, wat betekend dat we geen alcohol drinken. (met uitzondering van mijn verjaardag dan) en dat we gezonder gaan leven….wat betekend dat we gaan hardlopen. Winnie doet dat al jaren en gaat me helpen. Daarbij vinden we op internet een buikspier en been oefening challenge! Elke dag een beetje meer. Een echte uitdaging! Wat op dag 1 een makkie is met 15 situps en 50 squats, lachen we nu echt niet meer. Bijna op het einde en we doen honderden situps en squats. We doen het nog steeds.

Onze eerste echte dag in het hostel is het Halloween. Dus feest vanavond. Laat dat nou net op 31 Oktober vallen J dit word de laatste avond dat we mogen drinken. Dus kopen we een goedkopen doos wijn (goon) tekenen wat op ons gezicht en dansen de hele avond met alle onbekende van het hostel.
maar dan begint November toch echt. Sporten!! Het is moeilijk, ik haat hardlopen, maar langzaam aan word het beter.
De vervelling slaat toe. Maar het is niet saai. Alleen saaie mensen hebben een saai leven, dus vervellen we ons niet. Na 2 weken is er nog steeds geen teken van werk…pppfff.
gelukkig krijg andere mensen die hoger op de lijst staan wel wat werk waardoor er voor ons schoonmaak werk vrij komt. Dat geeft tenminste een beetje dag vulling. We staan erg vroeg op om te beginnen met hardlopen. Er zijn hier best leuke routes langs het water, zee of door het bos. We proberen tussen de 5 en 7 kilometer om de dag te doen. Daarna doen we onze oefeningen en komen dan rond 9 uur terug, zodat we van 10 tot 12 kunnen schoonmaken. Winnie stofzuigt en ik maak alle badkamers schoon. Dus nu hoeven we geen huur te betallen. Gelukkig maar want er is niet veel geld meer over. De rest van de dag hebben we over voor, wandelingen, knutselen, boodschappen doen, films kijken, lezen, in de zon liggen en nog maar eens meer naar werk zoeken, of eigenlijk wachten. Want we staan nu boven aan de lijst en het zou stom zijn om naar een andere plaats te verhuizen en daar weer onderaan te beginnen. Dus we dealen er mee en proberen elkaar uit de put te houden. We hebben goede en slechte dagen.
Soms vraag je je zelf af…………………..WHAT THE FUCK DOE IK HIER!!!!
gelukkig hebben we ons al wat meer in de groep kunnen mengen. er is een erg gezellig mannelijk koppel waar we veel tijd mee doorbrengen. Gezellig naar het strand of samen boodschappen doen. Veel meer is hier ook niet te doen, haha.
op het moment zijn hier erg veel Aziaten en ze zegen dat dat ook zo zal blijven. Lastig, want ze zijn erg op zich zelf of met de andere landgenoten en spreken weinig tot geen Engels. De overgebleven 20% is een goede Europese mix en ik ben de enige NLer hier.

in de tussen tijd schrijven we ons in bij de 2 werkbureau’s hier in deze ieterpieterpeuterige ‘’stad’’ en zoeken veder op internet naar andere plaatsen in Tasmania waar werk kan zijn. We komen er achter dat we iets wat vroeg zijn en als je geen auto hebt is het nog lastiger omdat je niet naar ver liggende prive farms kunt gaan. Wachten wachten wachten.

Met Mel (de vriendin van Winnie) en haar vriend (George)doen we soms leuke dingen in het weekend. We zijn s’nachts naar de pinguïns gaan kijken en hebben een grote wandeling/klim gemaakt. Eindelijk ‘’a adventure’’! We rijden ongeveer een uur naar het midden van Tassy. Naar een national park. ‘’Cradle mountain’’. Dat gaat ons uitzicht worden. We nemen het ‘’Overland track’’ dat ons in 2,5uur naar de top zal brengen, een mooie route met een stuk door het bos met veel watervallen en wat een prachtig uitzicht als we eindelijk op de top komen. We hebben daar lunch en nemen een andere route naar beneden van nog eens 2uur. Langs kleine en grote meren.
het was super mooi weer, blauwe lucht, heet en een mooie wandeling. Voldaan vallen we allemaal in slaap terwijl George ons terug naar Devonport rijd.

We zijn hier nu een maand……….
we maken al 2 weken schoon in het hostel. We krijgen al een kleurtje van het zonnen. Het fruitpluk werk is nog steeds niet begonnen. Maar ze zeggen dat het 8 December gaat gebeuren!! Een boer heeft om 70 man gevraagd voor het uitdunnen van zijn appelbomen. $21 per uur.
maar we verheugen ons er nog niet te veel op. Want het kan zomaar weer een week later worden. Zoals elke keer…

Ondertussen verheugen we ons op ‘’Falls Festival’’. We vertrekken 26 Dec naar Hobart. Aan de andere kant van Tasmania. Hopelijk gaat dat een leuke dag routetrip worden, want James en Mick willen ook graag naar Hobart (voor oud&nieuw) en hun hebben een auto J! In Hobart hebben we 2 nachten in een hostel geboekt en kunnen we onze laatste spullen voor het festival kopen. Vet veel zin in!!!!
en met een beetje geluk hebben we dan een soort kerst/oud&nieuw vrij van het werk. De planning is om 2 Januari weer terug in dit hostel te zijn en veder te werken aan onze 88 dagen farmwerk.
geen idee of ik die ga gebruiken om een 2^de jaar visum aan te vragen maar het is fijn om die optie te hebben mocht ik in tijd nood komen. Want ik ben hier al 3maanden en heb nog niet veel gedaan…
ik wil in de winter graag de bergen in en een winterseizoen werken. Die 2 weken in Hotham zijn me best goed bevallen en ik ga proberen te solliciteren in skieverhuur of wat er anders vrij is. Het is een super mooi gebied, de huur is wat aan de duren kant maar je krijgt wel een gratis lift pas. Dus de tijd dringt. Want dat begint begin Juni al denk ik.

Gister tijdens het schoonmaken kreeg ik opeens het gevoel……een idee…… een drang…..
dat ik er erg graag wil zijn voor mijn broertje, bij de geboorten van zijn eerste kindje. Die hij samen krijgt met zijn kersverse mooie vrouw.
gelukkig kon ik via skype bij hun bruiloft zijn. Wat me al iets zwaarder viel dan ik had verwacht…
ik ben erg aan het na denken of dat een optie is. Om voor een paar weken terug naar huis te komen voor deze gebeurtenis. Heb ik daar het geld voor (over).?. Heb ik dan nog wel genoeg tijd om mijn 88 dagen te hallen voor dat het winter seizoen begint.?. Dus dan moet ik voor ik weg ga al werk vinden voor als ik terug kom…Zo veel om over na te denken. Het maakt het niet makkelijker. ik denk dat ik maar even afwacht tot dat het werk echt begint. Totdat er ook echt wat geld binnen komt.

Ik had deze blog al geschreven maar nog niet gepost. (6-12-2014) sorry.
Sommige van jullie zijn al veder ''up to date''.

Yes Please!

Nog geen 2 dagen later vinden we allebei werk….
Winnie in een kroeg en ik in een ontbijt, lunch, koffie café waar een vriendin ook werkt.
Zondag 19-10 heb ik een ‘’Trial’’, paar proef uurtjes draaien. Spannend want ik heb nog nooit een bestelling opgenomen.
zondag om 10uur ben ik in het café. Ik moet de menu kaart doorlezen en zelf uitvinden hoe het computer systeem werkt. Ik denk dat ik de baas hebt ontmoet, maar dat bleek gewoon een van de andere serveersters te zijn. Pas aan na 2 uur komt ze de keuken uit en stelt ze zich voor. Oke…
het is super druk en we lopen de benen onder ons lijf vandaan. 1 persoon maakt koffie, de bazin staat in de keuken. En ik met nog 2 andere doen alle bestellingen enzo. Als het om 2 uur iets rustiger word, krijg ik lunch en word me verteld dat ze blij is met me harde werk en word aangenomen. Dinsdag om 7uur s’ochtend kan ik beginnen. Ik krijg $15 per uur in het handje betaald.
Welkom bij café ‘’Frattili’’. Best leuk café hoor. Alleen hun Engels is zzzoooo slecht :-/ versta er geen zak van.

Dus ik ben Maandag vrij. Ik moet een zwart t-shirt kopen voor me nieuwe werk en heb koffie met Sarah. Dat doen we in ons stam café ‘’BarZar’’ waar we gratis internet hebben.
dus, we hebben allebei werk gevonden, dus, gaan we dan de Ferry skippen. Laten we dan maar eens kijken voor wanneer we hem dan gaan boeken. Want het festival wilt voor 14 Nov weten wanneer we komen.
SHIT!!!
als we andere tickets opzoeken vinden we niks onder de $200. Uuuhhhh. En nu?
na een paar uur komen tot het besluit dat we geen andere keus hebben dan toch maar de Ferry van 29-10 te nemen. We boeken een hostel dat contact heeft met alle boerderijen in de buurt en ons werk gaat geven. Een goed besluit, we hebben bijna geen geld meer en het is daar zoiezo goedkoper dan Melbourne.
Dit betekend wel dat als ik morgen me eerste echt dag ga werken ik al moet vertellen dat ik volgende week woensdag weer vertrek…. Heel moeilijk.
ze zijn er niet blij mee, natuurlijk. Ze zegt dat ze me nog wel belt als ze me dit weekend nodig heb of tot woensdag. Ik word natuurlijk niet gebeld…… de dag voor vertrek loop ik nog wel ff naar binnen om het geld te vangen voor die ene dag werk. Maar ze gelukkig heel cool mee omgaat.

23-10/29-10
(YES PLEASE)
mijn laatste week in dit fantastische hostel. Winnie is hier ook ergens in Melbourne maar brengt al haar tijd met Tim hoor, wat logisch is want ze gaat hem straks weer 2maanden niet zien.
Donderdag is het de verjaardag van Lisa(we zingen haar wakker) Het is een heerlijke dag en we brengen onze tijd door in de zon, water gevecht, beetje aan elkaar plukken, waar het veel te warm voor is en ik knip het haar van wat mensen en mezelf. Als het donker begint te worden word het steeds rustiger op de binnen plaats. Iedereen verdwijnt in zijn kamers en komen er helemaal opgetut uit. Iedereen ziet er op zijn best uit en Lisa moet er bijna van huilen dat we dit voor haar verjaardag doen. Nog steeds zitten we buiten op de grond en drinken te goedkopen wijn. Haha fancy!
(yes please)
als we om 11uur moeten oprotten, gaan we met een groep van 25 man de straat op en de tram in. Gezellig! Vanavond gaan we naar ‘’Cherry bar’’ AC/DC St. Een biker café waar op Donderdag avond 70/80/90 Soul word gedraaid. Wat een feest! Iedereen danst tot dat we niet meer kunnen. De taxi dropt ons bij de MC J. En om 5uur lig ik eindelijk in bed.

Friday Happy Easter Day! Als je kerst in Juni kunt vieren, kunnen we ook Pasen in Oktober vieren.
het begon natuurlijk als een grap, we verzonnen spelletjes en wilde gewoon een soort van ei diner maken. Totdat we het voorelkaar kregen dat de winnaar van de spellen een privé kamer voor die avond zou krijgen! (yes please!)
er werden honderd eieren gekocht en teams van 4 gemaakt.
De eerste opdracht was om 1 rauw zo te verpakken dat het niet zou breken als hij van het balkon af werd gegooid.
Opdracht 2 was een wedstrijd met een team-mate op je rug en die heeft dan een ei op een lepel in zijn mond.
Opdracht 3 was om zo veel mogelijk verstopte eieren te vinden, nog steeds allemaal als een team. Wat op het einde dus een beetje verwarrend werd, want je kunt niet een kamer met 4 personen winnen. Dus het laatste spel was tussen de 2 beste teams van de zoekopdracht. Een rauw ei overgooiden. De gene die het langste vol houd, wint. Super grappig!! De genen die begonnen waren met dit idee hebben ook gewonnen. Ze hebben vast heerlijk geslapen!

We hebben een paar dagen heerlijk weer gehad. Het leek wel vakantie. Iedereen was vrij. Met zijn alle ontbijten, met zijn alle naar het strand, met zijn alle boodschappen doen. Wat een heerlijke familie (vrienden) heb ik hier. Dat gaat echt lastig worden woensdag, als ik weg moet.

Maar die dag komt. En ik moet afscheid nemen. Van deze lieve mensen. Ik weet zeker dat ik ze weer ga zien. de combinatie van mensen was zeer bijzonder, iedereen voelde zich zo op hun gemak met elkaar.
maar ik moet veder. We hebben dit gepland en het gaat gebeuren. We gaan naar Tasmania.
woensdag 29-10 om 19:30 vertrekt te boot. Het gaat een trip van 11 uur worden. Fijn….

ROUTE-TRIP

9-10

Route-trip Route-trip!
we rijden in 2,5 uur van Melbourne naar Sale. Daar woont een vriendin van Winnie en we hebben samen lunch. Wat erg gezellig is en we blijven te lang hangen. We moeten door rijden. Want we hebben een hostel geboekt in Merimbula, wat nog wel 5 uur rijden is…
het is een prachtige trip langs kleine stadjes, door de bergen en smallen weggetjes. We zien fel gekleurde vogels/papagaaie en helaas heel veel dode dieren langs de weg. :-/
als het donker begint te worden beginnen de telefoons ook leeg te raken en de auto zegt dat hij nog voor 60k benzine heeft. We komen langs een bord wat zegt dat Merimbula nog 50k is. Spannend!!!
nergens verlichting, niks in de buurt, geen idee of er zo maar ineens een kangoeroe voor je auto springt. Hilarisch!
om half 9 checken we eindelijk in in het hostel. Niemand te bekennen we hebben het hele hostel en dus kamer voor ons zelf. Eindelijk, rustig slapen! We poppen een te goedkopen fles bubbels en eten nachos met dip, als we kijken naar ‘’the blood moon’’.
we hebben het briljante idee om onze wekker om 7uur te zetten en te gaan hardlopen op het strand. Me benen zijn al aan het krampen van het autorijden, dus waarom niet. Ik heb toch al een jaar niks meer aan sport gedaan. O nee dat is niet waar, want dit word al de 2^de keer dat ze me mee sleurt om te gaan hardlopen. Moe maar voldaan checken we rond 10uur weer uit en krijgen we een kaartje mee van de eigenaar over wat er allemaal te doen is hier.
we rijden naar een camping waar wilde kangoeroes leven en zowat de camping over nemen. Eindelijk levende, met baby’s!! we rijden langs de kust naar een prachtig strandje en zijn gelukkig.
maar rond 1uur moeten we toch echt onze trip vervolgen. De stop van vandaag is Canberra. Het huis waar Tim met zijn vader, broers en stiefmoeder woont. Wat een goed idee, laten we gezellig een awkward dinner hebben met mensen die we niet kennen, in hun huis en daar ook met zijn alle logeren….
uiteindelijk is dat natuurlijk allemaal goed gekomen. Hele relaxte mensen, biertje er bij, heerlijk eten. En ik heb in me broek gepiest van het lachen! Winnie heeft zich helemaal vast gezogen aan Tim en die gaan natuurlijk vroeg naar bed. but I have the best night! Uitgenodigd door Beau gaan we de stad in. De grootste lol. En de 3 dagen regel geld niet….
sochtend worden onze tassen volgepropt met fruit en helaas moeten we weer vroeg op pad. Met een dubbel gevoel stap ik in de auto.

We hebben een volle dag gepland. Die al vroeg word verstoord omdat mijn kater te erg is om in de auto te zitten. We stoppen bij een park waar ik een dutje in het gras doe en Winnie en Tim gaan zwemmen. Een prachtige dag en het is bijna 30grade.
na de lunch ben ik weer opgeknapt en gaan we naar een ‘’doe’’ museum. Super tof!
om 6 uur zijn we nog steeds in Canberra en als we eindelijk de stad uit rijden zeggen we tegelijk ‘’het lijkt wel Simcity!’’. Nou dat kan wel kloppen want deze stad is gemaakt om de hoofdstad te zijn. Ze konden vroeger namelijk niet kiezen tussen Sydney en Melbourne, dus hebben ze maar een nieuwe stad gemaakt. Elk gebouw is nog mooier dan die daar voor. Alle bomen zijn perfect gesnoeid en er zijn parken die je alleen in Disney ziet.
de stop van vanavond is Jindabyne. Het is een skie gebied waar de familie van Tim een heel groot huis heeft. Wel 15 kamers en eigen badkamers. 2 keukens, 20 meter bank en speelkamer. Te mooi om waard te zijn en we mogen hier gratis slapen. I shit you not! Het is maar 2 uur rijden vanaf Canberra en komen in het donker aan. Zonde om de volgende dag al weer te vertrekken dus besluiten we meteen om 2 nachten te blijven.
we maken een mooie wandeling langs het meer, doen belachelijk veel boodschappen, bakken koekjes, maken een te grote puzzel die nooit afkomt en Tim maakt een super avondmaal. Wat een slecht leven zeg!
maar het is al weer zondag en morgen moet de auto terug zijn in Melbourne. Wekker om 6uur, snel het gedeelte van het huis schoonmaken wat we hebben gebruikt en weer de weg op.
ik rij de eerst 4 uur. Veel berg wegen en veel oppassen voor rond springend wild. We zien zo belachelijk veel kangoeroes en emus!! En zelfs een noodstop moeten maken toen er 1 besloot om over te steken. Na die 4 uur ben ik kapot en rijd Winnie de laatste 4uur snelweg naar Mels.
eind van de middag zetten ze me af bij mijn hostel en rijden hun veder naar hun hostel. Melbourne is zo volgeboekt dat we niet in het zelfde hostel konden blijven.
dit was een geweldige route-trip!!!! Tot de volgende keer J

Zo lief! Ik word plat geknuffeld door me nieuwe vrienden van het hostel als ze zien dat ik weer terug ben. Het is maandag avond, maar dat is geen excuus om geen feestje te vieren. Wat een goede plek.
in dit hostel is het de regel dan de buiten hangout om 11uur dicht gaat. Zodat de mensen die willen slapen dat ook kunnen. Maar vanavond morgen we blijven zitten en films kijken. De dekens worden naar beneden gehaald en we kijken films totdat om 5uur het licht van de keuken weer aan gaat.
maar ondanks het slaap gebrek en iets te veel goon zit ik voor 12uur alweer in het cafe voor de volgende jobhunt. De hele dag op het internet, joeie…

En zo gaat het al weer 3dagen. Ik spreek met Winnie ergens af, we lopen een rondje cv’s en zitten op het internet. Vandaag hebben we een soort van besluit gemaakt door een ticket te kopen voor de ferry naar Tasmanië voor over 2 weken. Super goedkoop. Dus hebben we afgesproken om nog steeds naar werk te zoeken hier. Als we wat vinden blijven we, zo niet dan gaan we naar Tassy. En daar veder zoeken naar werk. In hostels en fruitplukken.

Want goed nieuws!! We hebben allebei de email ontvangen dat we mogen komen werken op ‘’Falls festival’’ van 28-12 tot 1-1. Ik als vrijwilliger en zei als betaald. Helemaal blij. Daarom hebben we ook die ferry geboekt. Dan zijn we daar alvast.
ik ben benieuwd wat de komende 2 weken gaat brengen…….

3 day rule...

23-9/9-10

Wauw, hoe vaak kan je van plan veranderen!!??!?!

ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb en ik ben het nu al niet meer aan het bijhouden in me (soort van) dagboek. Duss. Ff denken hoor. Ik heb 10 nachten in ‘’Home travellers motel’’ gezeten voor dat Winnie naar Melbourne kwam. Er is veel gebeurt in die 10 dagen. Nu al erg goede vrienden gemaakt. Een hele aardige dude ontmoet om mee te knuffelen, werk zoeken, werk zoeken, werk zoeken. Dagje tripjes naar de stad maken (cat cafe) en chillen. We hebben een paar dagen mooi weer gehad en dan gingen we met zo’n 20 man naar het strand, heerlijk! Er zijn hier ook 2 Nederlandse jongens waar ik veel lol mee heb. Wat ook voor het eerst is, want meestal vind ik het niet leuk om landgenoten tegen te komen. Maar vanaf dag 1 heb ik al een goede klik met ze en het is erg gemakkelijk om ff onze verhalen te delen. Het is hier een grote familie en iedereen is super lief. Het klinkt bijna alsof ik high ben. Haha.
‘’we are getting way to comfortable with each other, and it feels good!’’

En toen kwam Winnie. Helaas wilde ze liever niet in dit hostel blijven, dus zijn we gaan kijken naar iets goedkopers. Het hostel om de hoek was $2 goedkoper per nacht met gratis wifi en ontbijt. Goede deal. En misschien konden we daar ook werken. (wachtlijst van 25 mensen) niet dus!
ze had net afscheid moeten nemen van haar vriendje. Waar ze net 3 maanden 24/7 mee is geweest, dus dat was een drama. Ik heb haar zoveel mogelijk proberen opvrolijken maar het houd een keer op. Het geeft zo’n kut gevoel als je allebei niet weet wat je wilt, geen keuzes kan maken, geen werk kan vinden en de een ook nog de hele tijd verdrietig of een chagrijn is. Ppff.
op een gegeven moment heb ik ook gezegd dat ik er klaar mee was. Dat ik nu wat ging doen met gezellige mensen en dat ze me kon bellen als ze klaar was. Dus toen ben ik gaan chillen met de mensen van me oude hostel. En na een nachtje logeren ben ik weer terug gegaan.
maar… alles is goed gekomen.
op een of andere manier kunnen Winnie en ik communiceren zonder te praten en zeggen we altijd wat de ander denkt. Dus hebben we er ff heel eerlijk over gepraat en zijn er geen rare problemen. We noemen het nu het ‘’3 dagen syndroom’’. We weten dit van elkaar, ik heb er ook last van en we dealen er mee.
het is gewoon zo dat als je situatie veranderd je 3 dagen nodig hebt om te wennen. Negatief en positief. Je moet wennen aan een stad, wennen aan mensen die weg gaan, wennen aan nieuwe mensen in je leven.

Oke, we zijn dus een week in een ander hostel, ‘’Habbitat’’. We zijn totaal niet sociaal bezig. En alleen maar naar werk aan het zoeken. Waarvoor we dus ook een hele middag weer de school banken in moeten om (mijn 2^de al) RSA cursus te doen. Dat pasje moet je hebben om in een bar te kunnen werken. Ik ben al aan het liegen op me cv dat ik in een bar heb gewerkt om me kansen om werk te vinden te vergroten. maar het voelt me niet fijn dus ik loop niet zo snel een bar in.
het hostel is best oke, ze noemen het ook wel het muziek hostel. Iedereen hier heeft een talent en er is elke avond ‘’open mic’’ erg leuk. We hadden zelfs een soort prive concert in de kamer.

Wat gaan we nou ddddooooooeeeeeennnnnnnn………………..
eigenlijk willen we wel op een avontuur en zijn aan het uitzoeken wat de goedkoopste manier is om een route-trip te maken. Je kunt dus gehuurde auto’s terug brengen naar de stad waar ze vandaan komen voor maar $1 per dag. Je betaald alleen de benzine. En dan krijg je een aantal dagen daarvoor. Top idee dachten wij. Dit plan is ook al weer 8x verandert voor dat we uiteindelijk besloten om toch maar een auto te huren en een route trip van 5 dagen te maken. En waar gaat die heen??
Canberra (de hoofdstad van Australië) En wie woont daar? Tim, het vriendje van Winnie. Ik vind het allemaal best. Hij rijd dan met ons terug naar Melbourne omdat hij hier een medische keuring voor het leger moet ondergaan. Wat betekend dat ik na de trip weer terug verhuis in me oude hostel en Winnie en Tim ergens anders een kamer voor hun zelf boeken.

Donderdag ochtend checken we uit het hostel en hallen onze auto op. Wel weer ff wennen zo aan de andere kan rijden, maar ik rij zonder problemen (met veel getoeter van andere) de drukke stad van Melbourne uit!