Cairns-Airlie Beach-Anges Water.

Had ik toch bijna die bus nog gemist :-/…haha.
we vonden het wel kunnen om nog wat biertjes te doen met vrienden voordat me bus ging. Kan ook makelijk maar het laatste stukje was wel ff rennen. Nog even de familie geskypt in de bus, het was mama’s verjaardagfeestje, dus dat was heel leuk om een paar mensen te zien. Maar de halve bus was al aan het slapen dus ik kon het mensen niet langer aandoen om nog te skype.
11 uur in de bus en helaas weing geslapen, ben daar niet zo goed in. Rond 11uur komen we aan in Airlie Beach. Prachtig mooi klein strand dorpje. Inchecken, tas uitzoeken voor morgen en chillen. Er is hier ook weer een prachtige lagoon, ondangs dat de zee hier wel veiliger is dan in Cairns, maar toch.
savond heb ik afgesproken met vriend vanuit Ayr en die ook in Cairns waren. En ondangs dat ik heel moe ben en graag naar bed wil en moet. Is het te gezellig...
de volgende ochtend moet ik al weer uitchecken omdat ik vandaag op een 3daagse boottrip ga naar/rond ‘’The Whitsundays’’. Gelukkig kan ik al me spullen in de opslag laten en heb ik alleen een klein tasje.
met zo’n 60 man verzamellen we bij het ophaal punt en worden we naar de haven gebracht. Er word verteld over de zeekoeien die hier leven en de roggen die heel dichtbij kunnen komen. Ook is de kans heel groot dat we walvissen en dolfijnen gaan zien.
Het is een gemixt volkje van alle leeftijden, maar ook eigenlijk toch weer niet. Want 40% is duits, 40% engels en dan nog wat restjes, haha.
het is prachtig weer en rond 3 uur varen we uit naar de whitsundays eilanden. De muziek staat gezellig hard, ik heb al een leuke club mensen leren kennen en het duurt niet lang voor dat de glazen bijgevuld moeten worden.
(de meeste boten die deze trips doen zijn echt party boten. Nou had ik daar niet zo’n zin in. En ik wil niet de hele tijd op de boot zitten. We worden naar ons ‘’soort van prive eilands’’ gebracht en sochtends weer opgehaald voor de boottrip)
maar dat betekend niet dat we alsnog een klein feestje op de boot kunnen houden en het is erg gezellig.
het eiland is prachtig! Het is een verlaten resort dat 10 jaar geleden half verwoest is door een orkaan. Dus nu word het alleen nog maar gebruikt voor dit soort trips. Het ziet er nog steeds mooi en luxe uit. Voor het avond eten ga ik voor een kleine wandeling naar een ander strand waar ik de zonsondergang kan zien.
na het avond eten worden er flauwe spelletjes gedaan, die uiteindelijk gewoon heel leuk zijn.
en ik besluit eindelijk om op een normalle tijd naar bed te gaan zodat ik vol kan genieten van morgen.

Whitsundays
om 8uur zitten we al weer op de boot..... en varen we om wat eilanden heen naar het national park, wat the whitsundays heet. Het is een boottrip van zo’n 2,5 uur.
en we zien inderdaar walvissen!! Een moeder en haar kleintje. Erg bijzonder.
aangekomen bij het park is er een kleine wandeling naar ‘’The lookout’’ en hebben we het prachtige uitzicht over de witte zandbanken. Deze zien er elke jaargetijd weer anders uit. Dus nu hadden we wat extra water, met veel verschillende kleuren. Na alle nodige selfies enzo....lopen we naar het strand. Het zand is zo fijn als meel en bijna wit. In dit zand zit iets wat een reflextie veroorzaakt. Er word heel erg gewaarschuwd om je ook op vreemde plekken in te smeren. Zoals in je neus en oren en al je oksels. Wij hebben deze hilarische verbrandsesie niet mogen meemaken omdat het iets te bewolkt was.
maar het water was heerlijk warm. En ik heb zelf een tijdje met een Rog kunnen meelopen! Het is met iemands gopro gefilmt, dus ik hoop dat ik het filmpje ergens kan vinden. Maar dat was super tof, ik kon hem heel duidelijk zien want het water is heel helder.
weer terug op de boot worden we naar een ander deel gevaren waar we kunnen snorkellen. We krijgen belachelijke pakjes mee die normaal gesproken gedragen worden tegen de kwallen. Maar we zitten nu helemaal niet in dat seisoen, dus nergens voor nodig. Maar ach, wie wilt er nou niet uitzien als een ‘’powerranger’’!!! dus doen we ze allemaal aan J. En het snorkellen is weer fantasties.
als we terug varen naar het resort ligt iedereen op de boot te slapen. Het was een lange mooie dag.

En wat is er nou leuke om de laatste avond te vieren met veel bier en kareoke!!
wel jammer als je de volgende ochtend meteen na het onbijt voor een wandeling word gestrikt (8am). Met bonkend hoofd en veel water beklimmen we de berg van het eiland. Ppff.
maar het uitzicht maakt alles goed. Wat een plaatje!
Het is dan ook niet gek als ik super zeeziek word op de terugweg. Het waait, de golven zijn hoog en ik heb een kater. Gelukkig is het maar anderhalf uur en ik overleeg het zonder te kotsen. Maar de rest van de dag voelt nog steeds als of ik op een boot zit......
ja natuurlijk wist ik van te voren dat boten mij niet echt liggen en dat ik gegarandeerd ziek zou worden. Maar ik had het toch niet willen missen.
ik verblijf nog 1 nachtje in Airlie Beach en spring dan weer op een nacht bus naar de volgende locatie. Wat weer 10 uur veder is. Ik had ook meteen door kunnen gaan naar Rainbow Beach. Maar ik moet ff rustig aan doen en slapen. Veel slapen en chillen. Dus is mijn volgende stop Agnes Water/town of 1770. De 2^de plaats in OZ waar capitein Cook voet aan wal zetten. Het is een plaatsje van niks en een heleboel strand, wandelroutes en niks. Heerlijk. Dat heb ik ff nodig.
het hostel waar ik die ochtend incheck is super chill. Er zijn serieus 5 gasten. en ik kan hier gratis me was doen. Ooo de dingen die me blij maken.
ik verblijf hier 2 nachten. Voor de 2^de dag heb ik een tripje geboekt wat ‘’Scooterroo’’ heet. Je maakt een rondrit door het gebied op je eigen scooter. Wat eigenlijk gewoon een mini motor is! Haha echt geniaal. En een perfect maatje voor mij. Ik heb eigenlijk nog nooit echt op een scooter/brommer of wat dan ook gereden, dus een test rondje is wel nodig. Als we aankomen word ons een helm en leren moterjack gegeven en we mogen ons vol plakken met nep tattoos, haha waarom niet. Dan word de motor ons uitgelegd, gelukkig is het een autmaat, dus we hoeven alleen gas te geven en te remmen. Maar ze kunnen als nog 70km gaan. Ik kom goed door de test heen en we gaan de weg op. (een groep van 12)
dit is fantasties!! Op me eigen mini moter met een te groot lerenjack dat om me heen wappert. Met een heerlijk zonnentje en kangeroes overal. Ik kan me maar moeilijk voorstellen dat dit oke is omdat we geen ervaring hebben en toch zo snel gaan. Maar ik vind het geweldig en geniet van elke minuut. Nou ja... niet van de momenten dat we even rusten en ik moet afstappen, wauw, dat doet pijn aan je reet!
we touren voor zo’n 3 uur en de omgeving is prachtig! Ik zou dit iedereen aanraden.

Zondag ochtend check ik uit zonder echt uit te checken omdat geen gek wakker is om 5:45...
met de opgaande zon loop ik naar de bus halte waar ik weer word opgehaald door ‘’the Greyhound bus’’. Ik ben de enige en kan lekker voorin zitten. Beetje dutjes doen en met de chauffeur praten. Na 6uur komen we aan in Rainbow Beach, de eindbestemming voor vandaag. Het is een leuk hostel maar een erg saai dorpje. Serieus 1 straatje en een nu nog verlaten strand. Morgen ga ik de ‘’Fraser island’’ tour doen. 3dagen 2nachten, met een 4x4 overal over het eiland, koken en slapen in de buitenlucht.
als ik terug kom van een rondje lopen zie ik een wel erg bekend busje...en ja hoor, 3 vrienden van mij hebben net ingecheckt en gaan morgen ook op de tour. En na de brieving blijken we ook nog in de zelfde auto te zitten. Happy days! Morgen om 7uur klaar staan voor de rit.

We hebben een leuke mix in de auto. 2 engelse jongens, een nederlands stel. Die 3 engelse vrienden van mij en ik. Om de beurt mag iedereen rijden en veder mogen we het allemaal zelf uitzoeken. Het is een club van 4 autos en alleen de voorste heeft een gits. Dat is de auto voor mensen zonder rijbewijs. Met een veerboot steken we over en rijden we de hele dag over het strand. Door kleine rivier uitmondigen, door diepe kuilen en over bergen en soms perongeluk door de zee....
het is maar moeilijk te begrijpen dat dit eigenlijk alleenmaar een enorme zandduin is, waar over de honderde jaren dingen op zijn gaan groeien en leven. Je hebt hier gewoon een compleet regenwoud. Kraakheldere meeren met wit zand en wilde bingos en iets te veel slangen.
het is prachtig! En we morgen hier 3 dagen zijn.
ons kamp is heel simpel met wat tentjes en iedereen krijgt een matje en slaapzak. We hebben een paar uur electriciteit om de cameras op te laden maar dat is het. Savonds kookt 1 groep avond eten en de andere groep ruimt op. En sochtend het zelfde. Gaat best soepel eigenlijk, voor zo veel mensen. We maken kampvuren, zingen liedjes, kijken naar de sterren en drinken genoeg.
dag 2 rijden we weer veder naar een andere mooie plek. Ze noemen het de champange pools. Omdat het zee water over de rotsen klotst en kleine pools maakt. Het is zo mooi!! Er zwemmen ook vissen in en er is zo veel te zien, alles wat aan de rotsen is geplakt en onder het zand kruipt.
als iedereen lekker verbrand is rijden we veder naar een nog bijzondere plek!

100jaar geleden is er een koop van een boot gedaan, tussen australie en china. Een enorm groot schip! Tijdens de versleping hebben ze 1 van de grootste stormen ooit gehad, met 20 meter hogen golven. De kabel brak en het schip is aan gespoeld op Fraser Island. Maar door de manier waarop, kon het niet meer van de kust afgesleept worden. Na jaren proberen....hebben ze het maar zo gelaten. Nu is alleen nog maar een kwart van het schip zichtbaar omdat het langzaam blijft zinken in het zand. Wat een prachtig gezicht! Ik was super onder de indruk.

Op dag 3 rijden we terug over het strand richting de veerboot. Ik heb 1 van de grotste katers van mijn leven en dit is de slechtste manier om die door te brengen. In een schuddende 4x4, uren over het strand en straks nog op de boot. Daardoor sta ik ook niet op de groepsfoto, omdat ik daar achter in de bosjes zit te kotsen.......uuuhhh, oke...
maar ik heb de trip van me leven gehad. Wat een fantasties plek en geweldige mensen.

Terug in het hostel nemen we de volgende dag afschijd van elkaar. Maar ik zie mijn vrienden over een paar weken in Melourne weer.
ik neem de bus naar Noosa, waar ik na 2 weken Kirsty weer ga zien.