Ik begin me soms een beetje negatief te voelen.(niet het beste om mijn verhaaltje mee te beginnen, maar dit is toch een soort dagboek) Ik kan me plek niet vinden en vind de stad maar niks. Maar dat komt ook omdat alles zo overweldigend en groot is en niks bekends. Ik ben alles heel erg aan het vergelijken met New-Zealand. Ik heb het idee dat het daar zo veel makkelijker ging. of ik had gewoon heel erg geluk. Vond meteen een tof hostel. Loop een backpackers werkzoek plek binnen en vind meteen tof werk. Boek een bustrip die me overal mee naar toe neemt.

Maar ja. Ff terug naar waar ik nu ben.
‘’Urben cetral backpackers’’. Een kamer van 4 beden en lockers, joepie. Na dat ik wakker word van me dutje J. Ontmoet ik me eerste kamergenoot. Laat dat nou net de mama van het hostel zijn! Ze neemt me mee naar de bar en we drinken en kletsen wat, ze stelt me voor aan andere mensen die daar werken en het is best gezellig. De volgende dag mag ik al aanschuiven voor het avond eten en ze verteld me wat dingen over de stad. Zo vind ik op me 2^de dag de Aldi (super!!) en ga ik naar een soort bazar market waar ze fruit en groente voor weinig verkopen. Ff inslaan, want over 2 dagen vertrek ik al weer naar een ander hostel iets buiten de stad en je weet nooit wat je daar wel of niet vind.
ik heb geprobeerd de stad te verkennen maar raak een soort van verdwaalt en een beetje in paniek. Waarom ben ik hier? Wat doe ik hier?
het is opzich best een leuke stad hoor. Genoeg te doen. Langs het water zijn veel kunstenaars en ik ben naar het aquarium geweest. Ik wil nog heel graag naar de dierentuin en de graffiti tour doen.
als ik met anne skype zegt ze dat dat best normaal is, een soort van heimwee voelen, zeker na 3 weken, omdat je dan normaal gesproken terug naar huis gaat van vakantie. Het is ook fijn om met haar over Australie te praten omdat ze weet waar ik ben en hoe het hier is. Gelukkig voel ik me al weer wat beter en hoef niet meer te huilen. Natuurlijk wil ik dit graag, maar op het moment weet ik gewoon niet wat ik moet doen of waar heen ik moet gaan. Ik vind het onbekende gevoel steeds minder prettig.

Dinsdag 23-9, check ik uit en neem de tram naar een buitenwijk van Melbourne, St Kilda.
het is super mooi weer en ik brand uit me spijkerbroek. Aan gekomen in het nieuwe hostel blijkt het eigenlijk een motel te zijn, haha. Dat betekend dan je 1 badkamer/wc per kamer hebt. Laat ik die nou net delen met 11 andere mensen…
ik ontmoet wel meteen leuke mensen, want als je kan kaarten (shithead) heb je meteen contact.
omdat het zulk mooi weer is gaan we met zijn alle naar het park en kaarten en verbranden de hele dag. Savond drink ik mijn eerste ‘’goon’’ (goedkopen vieze wijn, $10 voor 4 liter) en het is gezellig.
en wat denk je?! Me eerste spin gezien, hunsman ofzo. Uuhh diameter van 10cm en dit was een baby zeiden ze. Dus nu check ik echt wel elke keer onder de bril als ik naar de wc ga :-/
en en en. Toen ik eigenlijk aan bed wilde gaan horden we lawaai bij de containers. Wat denk je, 3 posems (geen idee hoe je het schrijft) die komen hier dus elke nacht en ik kon ze aaie, niet een heel goed idee natuurlijk, maar je kan het maar gedaan hebben. Goed handen wassen daarna.
de dag daarna was ook heerlijk mooi weer. Aan de wandel gegaan, het strand ontdekt en langs de winkeltjes gegaan. Dit is wel een leuk standstadje. Uiteindelijk lekker op me kleedje liggen lezen in het park. Toen het begon te regenen werd ik waker….

Maar nu begin ik me toch een beetje te vervellen en wil ik wel erg graag werk vinden. Maar wil ik hier blijven? Als het goed is komt Sarah maandag ook naar Melbourne. Dan gaan we ff een plan maken. Blijven we samen reizen of niet. Gaan we een auto kopen, huren of een buskaart kopen? Waar gaan we werk zoeken. Eigenlijk is het zo veel makkelijker als je alleen bent. Dus misschien is dat toch een goede optie… we gaat het zien. ( maar ik heb het zo gezellig met haar!)

Wat mij leuk lijkt nu?
een vliegticket kopen naar Cairs. Dan met de bus langs de East Coast naar beneden trippen. En daar ergens werk of wooff werk zoeken.
de optie om met kerst naar NZ te gaan staat ook nog steeds open J. Maar dat ligt er een beetje aan. We hebben ons ingeschreven voor werk op een festival rond/tijdens oud en nieuw. Ik heb een mail terug gekregen en denk dat dit wel iets kan worden. Maar ik heb natuurlijk wel een beetje gebluft over mijn festival ervaring! Haha. Het kan toch best zo zijn dat ik in 2009 op pinkpop schoonmaak werk enzo heb gedaan. Dus…

Voor nu is het een beetje wachten en chillen. Me boek uitlezen, wandelen en free wifi plekjes zoeken. Wachten tot Sarah hier is en een plan maken.
dat was mijn eerste week Melbourne. ‘’days are getting beter’’