25-5-2015
eindelijk een normalle dag vrij. Een dag die geen zondag is. Het is al weer een tijd geleden dat ik me leven, spullen en kamer kan opruimen. En dus ook me blog weer schrijven. Jaja het heeft lang geduurt.
maar alles gaat goed. Werk nu zo’n 6 dagen per week en heb elke zondag vrij. Ik werk voor Corricks. 1 van de grootste Farms in dit gebied. In de zomer groeien ze mango’s en in de winter periode (die nog steeds heet is) verbouwen ze courgette. Ik heb een paar dagen op het land gewerkt om de courette te plante. Wauw dat is nog eens zwaar werk. Gelukkig werkte we in teams. Persoon 1 loopt de lijn af om met een stok gaten in de harde grond te maken en persoon 2 loop er achteraan met een zwaren tre met kleine plantjes. Je bukt de hele dag. Het is 35 grade. En met een beetje geluk ga je niet out.....
ondangs dat ik al 5 liter water op had ging ik 1 dag toch out. De boer heeft me onder het water moeten zetten en ik kon helaas de laatste 2 uur van die dag niet afmaken. Weer een nieuwe ervaring. Gelukkig ging het daarna veel beter. Werk partner en vriendin voor het leven gevonden en we slaan elkaar er elke dag doorheen.
na2 weken geplant te hebben worden de teams verdeeld. Een paar gaan de ‘’shad’’ in om de cougette te verpakken en de rest gaan het veld weer in om ze te plukken. Haha ik en Kirsty zijn de gelukkige om in de shad te mogen werken. En dat doen we nu al weer zo’n4 weken. Als het straks drukker word gaan we 6 dagen per week 10 uur per dag werken. Hell yes. Kijk er naar uit. Eindelijk weer een beetje geld sparen. En dan is het plan om te gaan kijken voor een auto. Kirsty en ik en dan een routetrip van Cairns naar Mellbourne te maken. :-). Hopelijk gaat dat ook echt gebeuren.

Ik heb ook nog steeds contact met Winnie (Sarah) gelukkig. Ze is eindelijk klaar met werken in Tasmania en is nu onderweg met haar auto naar het noorden. Ik hoop haar over 2 weken weer te kunnen knuffelen. Dan komt ze op bezoek. Voor dat ze terug gaat naar Hotham om weer een winter seisoen te doen. Ik ben helaas niet aangenomen daar.... zo veranderen de planne elke keer.

Ik ben heel gelukkig hier. Ik kan dat elke dag tegen me zelf zeggen. En tegen de mensen die ik heb leren kennen en die mij dat gevoel geven. We hebben een leuke kleine groep/familie gevormt. De meeste werken ook met elkaar. We koken een paar avonde per week met/voor elkaar. Gewoon voor elkaar zorgen en er voor elkaar zijn. Als of we elkaar al jaren kennen. ik lach me zelf harde buikspieren!

Nog steeds in Ayr. Het is hier erg klein en ook een beetje saai. Er is niet veel te doen als je geen auto hebt. Heel heel soms maken we een zondag tripje. Zo zijn we een dagje naar Bowen geweest. Dat was zo super fijn, om eindelijk weer strand en de zeete zien. Maar veder zijn we hier nartuurlijk om te werken en zo veel mogenlijk te sparen.
dus tja, veder heb ik niet zo veel te vertellen. Als ik iets meer internet hebwil ik graag al me fotos uploaden. En die zeggen genoeg. Ja ik loop erg achter met de fotos :-/....

Tot de volgende keer. xxx